رنگ ها

رنگدانه ، هر یک از گروه های ترکیباتی که به شدت رنگ هستند و برای رنگ آمیزی مواد دیگر استفاده می شوند.

رنگدانه ها نامحلول هستند بلکه به عنوان ذرات جامد ریز مخلوط شده با یک مایع استفاده می شوند .

به طور کلی ، همان رنگدانه ها در رنگ های روغنی و آب ، جوهر چاپی و پلاستیک استفاده می شوند.

رنگدانه ها ممکن است آلی باشد ( یعنی حاوی کربن) یا معدنی نیست. اکثریت رنگدانه های معدنی روشن تر و طولانی تر از رنگهای آلی هستند.

رنگدانه های ارگانیک ساخته شده از منابع طبیعی قرن ها مورد استفاده قرار گرفته است ، اما بیشتر رنگدانه های مورد استفاده امروزه یا مواد آلی معدنی یا مصنوعی هستند.

رنگدانه های آلی مصنوعی از تارهای ذغال سنگ و سایر پتروشیمی ها به دست می آیند.

رنگدانه ها

رنگدانه های غیر آلی با واکنش های شیمیایی نسبتاً ساده -مخصوص اکسیداسیون- ساخته می شوند یا به طور طبیعی در زمین یافت می شوند.

رنگدانه های معدنی شامل رنگدانه های مات سفید برای تأمین کدورت و روشن کردن رنگ های دیگر استفاده می شود.

مهمترین عضو کلاس استدی اکسید تیتانیوم .رنگدانه های افزودنی برای کاهش هزینه یا بهبود خواص آنها به رنگ ها اضافه می شوند.

این کلاس شامل کربنات کلسیم ، سولفات کلسیم ، سیلیس دیاتومه (بقایای ارگانیسم های دریایی) و خشت های چین است.

رنگدانه های سیاه در درجه اول از ذرات کربن ایجاد می شوند . به عنوان مثال ، از کربن سیاه برای رنگ آمیزی رنگ سیاه به جوهرها استفاده می شود.

رنگدانه های خاکی اکسید آهن باعث بوقلمون (قهوه ای زرد) ، سیهنا (قهوه ای نارنجی) و اومر (قهوه ای) می شوند.

ترکیبات

ترکیبات خاصی ازکروم برای تهیه زرد کروم ، پرتقال و سبزی استفاده می شود ، در حالی که ترکیبات مختلفی از آن وجود داردعملکرد کادمیوم زرد ، پرتقال و قرمز درخشان است.آهن ، یا پروسی ، آبی و ماوراء بنفش آبی بیشترین استفاده از رنگدانه های آبی هستند و از نظر منشاء هر دو معدنی هستند.

 در اکثر موارد ، اکنون رنگدانه های آلی از آنها سنتز می شوند هیدروکربن های معطر . اینها ترکیباتی هستند که حاوی ساختارهای اتمهای کربن با اتمهای هیدروژن هستند که در حلقه های بسته تشکیل شده اند.

رنگدانه های آلی شامل رنگدانه های آزو ، که شامل یک گروه نیتروژن است. آنها بیشتر رنگهای ارگانیک قرمز ، نارنجی و زرد را تشکیل می دهند.

مسفتالوسیانین ها بلوز و سبزیجات درخشان ، قوی و رنگی را فراهم می کنند که به طور غیرمعمول رنگهای ارگانیک هستند.

برخی از رنگدانه ها ، مانند آنهایی که فلورسنت دارند ، به سادگی رنگ هایی هستند که با واکنش شیمیایی نامحلول شده اند .

رنگ فلورسنت

رنگ فلورسنت در همه جا وجود دارد و شانس آن وجود دارد ، شما حداقل روزانه یکبار در برنامه روزمره خود با آن روبرو می شوید.
اما رنگ فلورسنت دقیقاً چیست و چه چیزی آن را خاص می کند؟

آیا تاکنون توجه کرده اید که برخی از رنگ ها چشم شما را بیش از سایرین جلب می کند؟
آیا تا به حال توجه کرده اید که به یک محصول خاص در قفسه فروشگاه بیشتر توجه می‌کنید ،
زیرا طراحی بسته بندی فریاد می زند: “اینجا! به من نگاه کن”؟
در مورد برخی لباس های ورزشی برجسته زرد ؟ مخروط ترافیک در مناطق ساخت و ساز در رفت و آمد صبح هنگام شما؟

فلورسنت

 “فلورسنت” به رنگهایی گفته می شود که نور بیشتری نسبت به رنگهای معمولی جذب و بازتاب می کنند. به همین دلیل این رنگدانه ها روشن تر ، جسورانه تر و بهتر هستند.
برخی از افراد از رنگهای فلورسنت به عنوان نئون یاد می کنند.

طیف رنگ از پرتوهای مادون قرمز با انرژی کم نامرئی به اشعه ماوراء بنفش پر انرژی حرکت می کند.
وقتی به طیف رنگ نگاه می کنیم ، وسط محدوده رنگهایی را نشان می دهد که در واقع می بینیم (“طیف نور مرئی”).
رنگهای عادی بخشی از طیف مرئی را که مطابق با طول موج اصلی آن است جذب کرده و مجدداً انتشار می دهند ، در حالی که رنگهای باقی مانده به عنوان گرما جذب و از بین می روند.

رنگهای فلورسنت در مقایسه با رنگهای معمولی (رنگهای سنتی شما) از مقدار بیشتری از طیف مرئی و طول موجهای پایین استفاده می کنند.
تفاوت این دو نوع رنگ در این است که فلورسانس انرژی نور طول موج غالب را جذب و تبدیل می کند ، اما همچنین طول موج اشعه ماوراء بنفش و سایر رنگ ها در طیف مرئی کمتر است.

 به دلیل این ترکیب ، چشمان شما رنگهای فلورسنت را به مراتب شدیدتر مشاهده می کند ، گویی که جلوی شما “درخشان” است.
به آن درخشش فوق العاده ای که می بینید نور ماوراء بنفش (UV) گفته می شود.